میراث فرهنگی، پشتوانه‌ای برای خودباوری ایرانیان
نویسنده: نجمه مجیدی
مقدمه
ملت‌ها برای حرکت به‌سوی آینده‌ای روشن، نیازمند تکیه‌گاهی مستحکم در گذشته‌اند. میراث فرهنگی، مجموعه‌ای از آثار تاریخی، هنرها، آیین‌ها، زبان و دانش بومی هر ملت است که ریشه‌های هویتی و تمدنی او را تشکیل می‌دهد. در ایران، کشوری با تمدنی چند هزار ساله، میراث فرهنگی عامل مهمی در شکل‌گیری روحیه خودباوری ملی محسوب می‌شود.
1. میراث فرهنگی؛ سند افتخار تاریخی
آثاری مانند تخت جمشید، نقش رستم، مساجد تاریخی، فرش ایرانی و خوشنویسی نه‌تنها نمادهای زیبایی‌شناسی هستند، بلکه نشانه‌هایی از نبوغ، خلاقیت و عظمت ایرانیان در طول تاریخ به شمار می‌آیند. آشنایی با این میراث، احساس غرور ملی و اعتمادبه‌نفس را در نسل امروز تقویت می‌کند.
2. تقویت هویت و انسجام فرهنگی
میراث فرهنگی با یادآوری ریشه‌ها، پیوند نسل‌ها را برقرار می‌سازد و از تفرقه و ازخودبیگانگی جلوگیری می‌کند. جوانی که بداند نیاکانش چه تمدنی داشته‌اند، در برابر فرهنگ‌های تحمیلی غرب احساس حقارت نخواهد کرد و با عزت، مسیر آینده را طی می‌کند.
3. الهام‌بخشی برای خلاقیت و نوآوری
معماری ایرانی، هنرهای سنتی، موسیقی اصیل و ادبیات کلاسیک ایران، منبع الهام نسل امروز در طراحی، پژوهش و تولید آثار فرهنگی و علمی نوین است. این پیوند بین گذشته و حال، موتور خودباوری و نوآوری را در جامعه روشن نگه می‌دارد.
4. نقش میراث فرهنگی در دیپلماسی فرهنگی و بین‌المللی
شناساندن میراث فرهنگی ایران به جهانیان، باعث تحکیم جایگاه فرهنگی کشور و افزایش احترام بین‌المللی می‌شود. وقتی یک ملت در چشم دنیا ارزشمند دیده شود، خودباوری درونی مردمش نیز افزایش می‌یابد.
5. میراث فرهنگی و مبارزه با تحقیر تاریخی
در جهانی که گاه رسانه‌ها سعی در القای عقب‌ماندگی تاریخی به ملت‌ها دارند، میراث فرهنگی ایران گواهی روشن است که ایرانیان نه‌تنها عقب‌مانده نبوده‌اند، بلکه از پیشروترین تمدن‌های تاریخ بوده‌اند. این آگاهی، مانعی بزرگ در برابر استعمار فرهنگی است.
نتیجه‌گیری
میراث فرهنگی، چراغی است که گذشته را روشن کرده و مسیر آینده را نشان می‌دهد. شناخت و پاسداشت این میراث، نه‌تنها وظیفه‌ای ملی است، بلکه راهی مؤثر برای تقویت روحیه خودباوری در میان ایرانیان است. کشوری که به میراث خود افتخار می‌کند، در برابر فشارها و تهدیدهای فرهنگی، مقاوم‌تر و موفق‌تر خواهد بود.
