مادرِ «سفید» نماد وطن است؛ اجرای تئاتر در شرایط امروز به جنون می‌ماند
کارگردان نمایش «سفید» با اشاره به نمادپردازی‌ها و ویژگی‌های این نمایش از شرایط نامناسب اقتصادی در تئاتر گله کرد.
به گزارش هیرکان هنر به نقل از مهر، صادق برقعی کارگردان نمایش «سفید» که این شب‌ها در تماشاخانه هامون به صحنه رفته است درباره موضوع این نمایش توضیح داد: «سفید» داستان یک خانواده ایرانی را روایت می‌کند. ماجرا از چهل روز پیش و در زمانی که یک تصادف رخ داده است آغاز می‌شود. پدر خانواده در این حادثه فوت کرده، مادر به کما رفته و دختر کوچک خانواده نیز دچار آسیب مختصری شده است. حالا پس از گذشت چهل روز، پزشک اعلام کرده که مادر حافظه خود را از دست داده است. خانواده فرصت دارند از لحظه‌ای که مادر از کما بیرون آمده تا زمانی که برای نخستین بار بخوابد، روایت تازه‌ای برای او شکل دهند؛ چرا که این روایت تبدیل به حافظه بلندمدت او خواهد شد. اعضای خانواده گرد هم می‌آیند تا قبل از رسیدن مادر از بیمارستان تصمیم بگیرند چه چیزی را به او بگویند، اما در جریان روایت هیچ‌کدام به نتیجه نمی‌رسند و در عوض زخم‌ها و مسائل تازه‌ای از دل خانواده سر برمی‌آورد.
وی ادامه داد: چیزی که برایم اهمیت داشته بیشتر وجه استعاری ماجراست. ما در سرزمینی زندگی می‌کنیم که در تمام طول تاریخ، و به‌ویژه در این روزگار، اندیشمندان و افراد مختلف همیشه ایده‌های گوناگونی داشته‌اند، اما هیچ‌وقت به نتیجه واحدی نرسیده‌ایم که برای وطن فایده‌ای داشته باشد. مادر در این نمایش نماد وطن است؛ این در واقع خواسته و نیت اصلی من بوده است.
این کارگردان جوان تئاتر در رابطه با ویژگی‌های اجرایی این نمایش عنوان کرد: اگر نخواهیم برچسب دقیقی به آن بزنیم، این اثر تقریباً رئالیستی است. با یک اجرای زنده طرف هستیم که در آن طیف‌های مختلف حسی را تجربه می‌کنیم؛ خنده، همذات‌پنداری، اشک، سوگ و ناراحتی. تنها چیزی که می‌توانم بگویم این است که حتماً هر مخاطب بخشی از اجرا را با خود پیوند می‌زند. طراحی صحنه توسط سعید حسنلو انجام شده و کاملاً متفاوت با اجرای قبلی است. طراحی لباس نیز با توجه به رئالیستی بودن اثر با زحمت زیادی همراه بود و همه‌چیز با جزئیات دقیق آماده شد.
برقعی درباره ایفای نقش در این نمایش در کنار کارگردان بیان کرد: من باور دارم که بازیگری در کنار کارگردانی چندان درست نیست. به هر حال وقتی کسی همزمان این دو کار را انجام دهد، ناگزیر بخشی از هرکدام را از دست خواهد داد و نمی‌تواند صددرصد در هر دو موفق باشد. با این حال، ما سعی کردیم راه‌حل‌هایی پیدا کنیم. برای بخشی که من روی صحنه حضور داشتم، شیرین جروقی که مشاور کارگردان پروژه هم بود تمرکز ویژه‌ای روی کارگردانی داشت. با این حال بخشی از انرژی من گرفته شد و فکر می‌کنم تجربه آسانی نبود.
وی افزود: اجرای این نمایش پیشتر و در سال ۱۴۰۱ در مجموعه ایرانشهر آغاز شد. استقبال خوبی داشتیم و بعد ادامه اجرا در سالن قشقایی برنامه‌ریزی شد اما با مشکلاتی که رخ داد ناچار به لغو اجراها شدیم. متأسفانه سه نفر از بازیگران نه به خواست من، بلکه به خواست خودشان تغییر کردند. بخشی از عوامل نیز جابه‌جا شدند. متن هم دستخوش تغییراتی شد؛ حدود ده تا پانزده درصد تغییر نسبت به اجرای قبلی ایجاد شد.
کارگردان نمایش «سفید» در پایان با مقایسه وضعیت اقتصادی تئاتر در امروز و در دور پیشین این اجرا در سال ۱۴۰۱ اظهار کرد: واقعیت این است که تئاتر کار کردن امروز بسیار سخت‌تر از گذشته است. اساساً گویی این کار عقلانی نیست و فقط نوعی جنون آدم را به سمت آن می‌کشاند. هزینه‌ها اصلاً قابل مقایسه نیست. نمی‌خواهم رقم دقیقی بگویم، اما افزایش هزینه‌ها چشمگیر بوده است. از سوی دیگر، شرایط جامعه هم دشوار است. حتی اگر تماشاگر علاقه داشته باشد، امکان حضور برایش کمتر شده است. این مسئله روی همه کارها تأثیر گذاشته و بارها با خودم گفته‌ام که آیا واقعاً عاقلانه است که در چنین شرایطی تئاتر کار کنیم یا فقط از سر دیوانگی ادامه می‌دهیم. امیدوارم بتوانیم از این وضعیت عبور کنیم.
نمایش «سفید» از ۵ تا ۲۸ شهریور هرشب ساعت ۲۰:۴۵ در تماشاخانه هامون به صحنه می‌رود.
عوامل اصلی این نمایش عبارتند از: نویسنده: امیر ابراهیم‌زاده، کارگردان: صادق برقعی و بازیگران: بنفشه ریاضی، الهام شعبانی، ساناز آقایی، بی‌تا عزیز، صادق برقعی و سعید زارعی.
در خلاصه داستان این نمایش آمده است: مادر به خانه می‌آید و تمام بچه‌ها فرصتی دارند تا چیزی که از او می‌دانند برایش تعریف کنند.
عکس‌ها از کیارش مسیبی است.
